Monday, June 7, 2010

सोहळा.....

एकाएकी टेबलावरच्या मनीप्लांटला काय झालं इतकं हिरवं व्हायला?
तिथल्या पुस्तकांच्या पानांत ठेवलेला चिठोराही उडून पार गोदरेजच्या पायात जाऊन बसलाय.
रानवट श्वासानी धपापलेल्या ऊराचा फक्त एक बारीकसा आर्द्र हुंकार,
आणि गढूळ झालेल्या संगणकाच्या स्क्रिनवर अवतरल्यायत खिडकीतल्या शेवाळी सावल्या.
खिडकीच्या गजांवर आदळत आलेलं छोटं पांढुरकं पिस गुदमरलंय त्या वायरींच्या जंजाळात,
आणि वा-यानी उधाणलेल्या पडद्याने कलंडल्यायत त्या मगातल्या चिजा, विचार करुन तिथेच ठेवलेल्या.

Friday, February 12, 2010

सो क्रेडिट गोज टू समवन एल्स

मागचे पाश "so called" तोडून माझ्याकडे आलेली तु,
मलाही आनंद, जबाबदारीची, "स्पेशल असण्याची" जाणिव वगैरे झालेली.

आणि मग अचानक मला तुझ्या रक्तात खोलवर रुतून बसलेली राख ठळकपणे दिसली,
वरवरची फुंकरीनी न उडणारी, कुठल्याही पॄथक्करणाला दाद न देता रक्तात विरघळलेली.
मग म्हंटलं "तसं तर तसं".

पण तुझ्या सगळ्याच शारिर आणि अशारिर स्पर्शातून ति माझ्यात उतरत गेली,
तेव्हा मात्रं उलट तुझाच हात धरावा लागला, आधारसाठी.
आणि तेव्हा तु मात्रं माझ्या त्या सैरभैर अवस्थेत,
तुला झालेल्या विकृत आनंदात, स्वत:ला भोसकून घेण्यात मग्नं.

मला तर हीदेखिल खात्री नाही, कि त्या विकृत आनंदाची मालकी तरी मी मिरवू शकते की नाही!
कारण ति राख नेत असणार तुला सतत तिच्या उगमापाशी आणि धगधगत ठेवत असणार तो भडका.

सो क्रेडिट गोज टू समवन एल्स
क्रेडिट गोज टू समवन एल्स...................